شاه بیت . [ ب َ
/ ب ِ ] (اِ مرکب ) بیتی از غزل و یا قصیدتی که از فردها و ابیات دیگر آن غزل یا قصیده بهتر باشد. (از فرهنگ نظام ). بیتی که از همه ٔ ابیات غزل یا قصیده بهتر باشد. (از بهار عجم ) (از آنندراج ) (از غیاث اللغات ). شعری که از همه ٔ اشعار غزل و قصیده بهتر و فصیح تر باشد. (ناظم الاطباء)
: شاه بیتی ز من حریفی برد
روشنم شد که شاه دزدی هست .
تأثیر (از بهار عجم ).
|| مخلص شعر. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). ستایشگاه . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ).