شب پره . [ ش َ پ َ رَ
/ رِ ] (اِ مرکب ) شب پرک . خفاش
: شب پره گر وصل آفتاب نخواهد
رونق بازار آفتاب نکاهد.
سعدی .
گر نبیند به روز شب پره چشم
چشمه ٔ آفتاب را چه گناه .
سعدی .
مهر درخشنده چو پنهان شود
شب پره بازیگر میدان شود.
و رجوع به شب پرک و خفاش شود.