شتاب آوردن . [ ش ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) شتافتن . شتابیدن . به تعجیل رفتن . عجله کردن
: چو آهو و خرگوش یابد عقاب
نیارد به دراج و تیهو شتاب .
اسدی .
بباید رفت روزی چند از این پیش
شتاب آوردن و بردن سر خویش .
نظامی
شه از مستی شتاب آورد بر شیر
به یکتا پیرهن بی درع و شمشیر.
نظامی .