شتر صالح . [ ش ُ ت ُ رِ ل ِ ] (اِخ ) ناقه ٔصالح . شتر که به صالح پیمبر تعلق داشت و خداوند او را حجت بر دعوی نبوت صالح قرار داده بوده و صالح مردم را از آزار ناقه برحذر داشته بود ولی روزی کافران در کمین ناقه ٔ صالح نشستند، چون از آبشخور بازآمد نخست پی او را زدند و سپس با نیزه کشتندش
: چون سگ درنده گوشت یافت نپرسد
کاین شتر صالح است یا خر دجال .
سعدی .
رجوع به صالح پیغمبر و ناقه ٔ صالح و اشتر صالح و قصص القرآن ص
22 و قرآن کریم تفسیر آیه هائی که مربوط به صالح و ناقه ٔ اوست از جمله تفسیر کشاف زمخشری چ
2 ج
1 ص
555، سوره ٔ اعراف آیه ٔ
73،
77،
57،
189،
190، سوره ٔ هود آیه ٔ
64،
62،
89،
61،
66، سوره ٔ النمل آیه ٔ
45، سوره ٔ القمر آیه ٔ
27 و سوره ٔ الشمس آیه ٔ
13 شود.