شش پر. [ ش َ
/ش ِ پ َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) نوعی از گرز آهنین که دارای شش پهلو می باشد. (از آنندراج ) (از غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء). چوب دستی ضخیم و محکم که بر سر آن قطعه ٔ آهنی شش پهلو نصب کرده باشند و در تداول عوام شش برنیز تلفظ شود و شاید بدین مناسبت باشد
: غمنامه ٔ دشمن سیه رو
بسته ست به بال شش پر او.
محسن تأثیر (از آنندراج ).
چون خانه ٔ مسدس زنبور می شود
از باد شش پر غضب پرنیان برف .
محمد سعید اشرف (از آنندراج ).
ریخته از شش پر هیبت شکوه
مورچه ٔ زلزله در مغز کوه .
علاءالدین فائز (از آنندراج ).
|| گل شش پر. سرنگون . گل سرخ . (یادداشت مؤلف ). رجوع به سرنگون (گل ...) شود.