شکسته دلی . [ ش ِ ک َ ت َ
/ ت ِ دِ ] (حامص مرکب ) حالت و صفت شکسته دل . آزرده خاطری . رنجیدگی دل . رنجیده دلی . دل رنجوری
: گرچه دلت شکست ز مستی شکسته نام
بر خویشتن شکسته دلی چون کنی درست .
خاقانی .
چون پنج روز آدینه بود اندر مسجد جامع سیستان هیچکس نماز نکرد از شکسته دلی . (راحةالصدور راوندی ).
رجوع به شکسته دل شود.