شوریده زلف . [ دَ
/ دِ زُ ] (ص مرکب ) ژولیده موی . (ناظم الاطباء)
: گر نداری باورم بشنو که خلقان کرده اند
نام اوشوریده زلف و نام من شوریده حال .
امیر معزی .
دستار درربوده سران را به باد زلف
شوریده زلف و مقنعه ٔ عید بر سرش .
خاقانی .
|| از اسمهای محبوب است . (از آنندراج ).