شهاب
نویسه گردانی:
ŠHAB
شهاب . [ ش ِ ] (اِخ ) (1217 - 1275 هَ .ق .) شهاب آلوسی (منسوب به آلوس جزیره ای میان نهر فرات )، مشهور به آلوسی زاده ٔ بغدادی . از مفتیان مذهب حنفی در عراق بشمار می رفت . آرامگاه وی در نزدیکی مقبره ٔ شیخ کرخی از ناحیه ٔ مسجد شونیزیه در بغداد است . اوراست : روح المعانی در تفسیر قرآن . الاجوبة العراقیة. الطراز المذهب فی شرح القصیدة الممدوح بها الباز الاشهب . شرح درةالغواص فی اوهام الخواص و بسیاری تألیفات سودمند دیگر. رجوع به دایرة المعارف بستانی شود.
واژه های همانند
۲۳۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
شهاب . [ ش ِ ] (اِخ )احمدبن یوسف شیرجی شافعی . او راست : طرازالذهب فی احکام المذهب . وفات بسال 162 هَ . ق . (از کشف الظنون ).
شهاب . [ ش ِ ] (اِخ ) رجوع به احمدبن ابی بکربن الرداد الزبیدی شود.
شهاب . [ ش ِ ] (اِخ ) رجوع به احمدبن سعد عثمانی دیباجی شود.
شهاب . [ ش ِ ] (اِخ ) رجوع به احمدبن عزالدین شود.
شهاب . [ ش ِ ] (اِخ ) رجوع به احمدبن محمدبن احمدبن ابراهیم باجوری شود.
شهاب . [ ش ِ ] (اِخ ) رجوع به احمدبن محمد حجازی شود.
شهاب . [ ش ِ ] (اِخ ) رجوع به احمدبن محمد حَصْکَفی شود.
شهاب . [ ش ِ ] (اِخ ) رجوع به احمد شهاب بن محمدبن عبدالسلام شود.
شهاب . [ ش ِ ] (اِخ ) رجوع به احمد شهاب بن محمدبن علی مصری و النور السافر ص 200 شود.
شهاب . [ ش ِ ] (اِخ ) رجوع به احمدبن محمد عجمی شود.