شهاب الدین
نویسه گردانی:
ŠHAB ʼLDYN
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) نام ابن طیبوغا از اهل قاهره متوفی بسال 850 هَ . ق . از علماء ریاضی است که کتاب «خلاصة الاقوال فی معرفة وقت رؤیةالهلال » از اوست . این کتاب در لیدن و اکسفورد و کتابخانه ٔ خدیویه موجود است . از شهاب الدین چند جلد کتاب دیگر نیز در هندسه و هیئت و نجوم و زیجات باقی مانده که اغلب در کتابخانه ٔ خدیویه ٔ مصر موجود می باشد. رجوع به کشف الظنون و گاهنامه شود.
واژه های همانند
۱۶۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۴۹ ثانیه
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع به احمدبن محمد عجمی شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع به احمدبن محمد غنیمی انصاری خزرجی شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع به احمدبن محمد قیسی حناوی شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْدی ] (اِخ ) رجوع به احمدبن محمد مقدسی حنبلی شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْدی ] (اِخ ) رجوع به احمدبن محمد مقدسی شافعی شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع به احمدبن محمدبن منیر اسکندری شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ](اِخ ) رجوع به ابن الهائم و احمدبن محمد هائم شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ](اِخ ) رجوع به احمدبن محمودبن علی بن ابی طالب شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع به احمدبن محمود سیواسی شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ )رجوع به احمدبن معدان بن عیسی بن وکیل التجیبی شود.