شهاب الدین
نویسه گردانی:
ŠHAB ʼLDYN
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) لقب محمدبن عزالدین حسین یکی از امرای غوری که در «مادین » حکومت داشت . (فرهنگ فارسی معین ).
واژه های همانند
۱۶۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۳ ثانیه
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) لقب ادیب صابر ترمدی . رجوع به ادیب صابر شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع به اسحاق خوافی شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع به اسحاق بن خواجه میراحمد شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع به اسماعیل (خواجه شهاب الدین ) حصاری شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع به اسماعیل شهاب الدین شیخ الاسلام شود.
شهاب الدین .[ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) امام حنفی . او راست : فتاوی شهاب الدین . وفات به سال 536 هَ . ق . (از کشف الظنون ).
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) بایزیدشاه (راجه ٔ کانس ) اولین کس از خاندان راجه ٔ کانس و سی وپنجمین از حکام بنگاله از سال 812 تا 817 هَ...
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) بغرانشاه . بیستمین تن از حکام بنگاله از خاندان بلین سلطان دهلی . جلوس سال 718 هَ . ق . (در بنگاله ٔ غربی...
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع به احمد حقیری و نیز به حقیری احمد مولانا شهاب الدین احمد... شود.
شهاب الدین . [ ش ِ بُدْ دی ] (اِخ ) رجوع به سعدبن سعدبن صیفی تمیمی شود.