شیخ هابیل
نویسه گردانی:
ŠYḴ HABYL
شیخ هابیل . [ ش َ ] (اِخ ) تیره ای از نوئی (قسمت چهارم چهار بنیچه ٔ جاکی از ایلات کوه گیلویه ٔ فارس ). (جغرافیای سیاسی کیهان ص 89).
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
شیخ هابیل . [ ش َ ] (اِخ ) دهی است در سه فرسخ بیشتر میانه ٔ شمال و شرق کهکیلویه پِلی بفارس . (از فارسنامه ٔ ناصری ).