صائین قلعه . [ ق َ ع َ ] (اِخ ) یا شاهین دژ. دهی جزء دهستان ابهررود بخش ابهر شهرستان زنجان ،
18000گزی شمال باختر ابهر،
3000گزی راه شوسه ٔ قزوین به زنجان . جلگه و سردسیر. سکنه ٔ آن
3143 تن شیعه . آب آن از قنات . محصول آنجاغلات ، یونجه ، کشمش ، انگور، قیسی ، گردو، سیب زمینی ، صیفی . شغل اهالی زراعت ، صنعت ، قالیچه بافی . دو قهوه خانه و در حدود سی دکان سر راه شوسه دارد. ایستگاه راه آهن در
3000گزی شمال ده نزدیک راه شوسه واقع است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج
2). || در مشرق سلطانیه و نام قدیمی آن قهورد
۞ است . (جغرافیای سیاسی کیهان ص
378). حمداﷲ مستوفی در ذکر عراق عجم گوید: سرجهان ، قلعه ای بود بر کوهی که محاذی طارمین است بر پنج فرسنگی سلطانیه بجانب شرقی است و کمابیش پنجاه پاره ده از توابع آن بوده و تمامت در فترت مغول خراب شد. و دیه قهود که مغول آن راصاین قلعه میخوانند ام القرای آنجاست . (نزهةالقلوب ص
64). و در باب ذکر مسافت طرق گوید: از سلطانیه تا دیه قهود که مغول صاین قلعه خوانند پنج فرسنگ ، و از او تا شهر ابهر چهار فرسنگ است . (نزهةالقلوب ج
3 ص
173).