صف
نویسه گردانی:
ṢF
صف . [ ص َف ف ] (اِخ ) ضیعه ای است در معرة که سیف الدولة آن را به متنبی به اقطاع داد و او از آنجابه دمشق و از دمشق به مصر گریخت . (معجم البلدان ).
واژه های همانند
۳۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
صف شکوف . [ ص َ ش ُ ] (نف مرکب ) شکافنده ٔ صف . برهم زننده ٔ صف . درنده ٔ صف دشمن : فلا دید در لشکر افتاده نوف از آن زخم و آن حمله ٔ صف شکوف . ...
صف نشین . [ ص َ ن ِ ] (نف مرکب ) مهمان . محفلی : صف نشینان نیکخواه و پیشکاران باادب دوستداران صاحب اسرار و حریفان دوستکام .حافظ.
صف آرائی . [ ص َ ] (حامص مرکب ) عمل صف آرا. رجوع به صف آرا و صف آرای شود.
صف خاصه . [ ص َف ْ ف ِ خاص ْ ص َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خیل پیغمبران و انبیاصلوات اﷲ علیهم اجمعین باشد. (برهان ) (انجمن آرا).
صف نعال . [ ص َف ْ ف ِ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب )صف آخرین که بجانب بیرون باشد که اهل مجلس متصل آن نعلین از پا گذارند. (غیاث اللغات )....
صف کشیده . [ ص َ ک َ / ک ِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) رده بسته . به صف ایستاده : چپ و راست صف برکشیده سپاه پیاده به پیش اندرون رزمخواه . فردوسی ...
صف گرفته . [ ص َ گ ِ رِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) صف زده . صف بسته . رده بسته : او می شد وجان بکف گرفته ایشان پس و پیش صف گرفته . نظامی .رجوع ب...
صف کشیدن . [ ص َ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) رده بستن . بصف ایستادن سپاه و نمازگزاران و جز آن : سپاه از دو رویه کشیدند صف همه نیزه و تیغو زو...
صف شکستن . [ ص َ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) پراکنده کردن صف . منهزم کردن صفوف دشمنان . درهم شکستن صف : سهل شیری دان که صفها بشکندشیر آنست ...
صف النعال . [ ص َف ْ فُن ْ ن ِ ] (ع اِ مرکب ) صف آخرین که بجانب بیرون باشد، که اهل مجلس متصل آن نعلین از پا گذارند. (آنندراج ). آنجا که م...