صلاة حاجت

صلاة حاجت . [ ص َ ت ِ ج َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نماز حاجت . نمازی که خواندن آن بهنگام درخواست حاجتی از خدا سنت است . مؤلف کشاف اصطلاحات الفنون آرد: در مشکاة در باب تطوع ،از عبداﷲبن ابی اوفی آرد که رسول اﷲ صلی اﷲ علیه و سلم فرمود: کسی را که حاجتی بسوی خدا یا خلق باشد وضوسازد و در وضو دقت بجای آورد. سپس دو رکعت نماز به نیت نماز حاجت بگزارد و بر حق تعالی حمد و ثنا فرستد و بر رسول درود گوید، آنگاه این دعا بخواند: لا اله الا اﷲ الحلیم الکریم . سبحان اﷲ رب العرش العظیم . و الحمد ﷲ رب العالمین . اللهم انی اسألک موجبات رحمتک وعزائم مغفرتک و الغنیمة من کل بر. و السلامة من کل اثم ، لاتدع لی ذنباً الا غفرته ، و لا همّاً الا فرجته ، و لا حاجة لک فیها رضی الا قضیتها یا ارحم الراحمین ...