صیب
نویسه گردانی:
ṢYB
صیب . [ ص َی ْ ی ِ ] (ع اِ) باران . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). باران پیاپی . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). || ابر باران . (منتهی الارب ) : او کصیب من السماء فیه ظلمات و رعد و برق . (قرآن 19/2).
واژه های همانند
۲۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
صیب . [ ص َ ] (ع مص ) رسیدن کسی یا چیزی را. (منتهی الارب ). رسیدن به چیزی . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار).
صیب . [ ص ُ ی ُ ] (ع اِ) ج ِ صوب . (منتهی الارب ).
ثیب . [ ث َی ْ ی ِ ] (ع ص ، اِ) کالم . زن شوی دیده که اکنون بی شوی است به طلاق یا مرگ شوی . بیوه . عوان . مقابل . دوشیزه . ج ، ثیبات . || م...
ثیب . [ ث َ ] (اِخ ) کوهی است به شرقی مدینةالرسول .
سیب . (اِ) پهلوی «سپ » ۞ ، اورامانی «سوو» ۞ ، گیلکی «سب » ۞ ، طبری «سه »، مازندرانی کنونی «سیف و سف » ۞ ، خوانساری «سو» ۞ . (از حاشیه ٔ ب...
سیب . [ س َ ] (ع اِ) دهش . (منتهی الارب ) (آنندراج ). دهش . عطا. بخشش . (ناظم الاطباء). ج ، سیوب . || یال اسب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم...
سیب . [ س َ ] (ع مص ) رفتن آب . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). روان گردیدن آب . (ناظم الاطباء). || شتاب رفتن آب و مار و جزآن . (منتهی الارب...
سیب . (اِخ ) طایفه ای از طوایف ناحیه ٔ سراوان کرمان . (جغرافیای سیاسی کرمان ص 97).
سیب چهر. [ چ ِ ] (ص مرکب ) از عالم پریچهر و گلچهر. (آنندراج ). آنکه روی وی مانند سیب سرخ باشد. (از ناظم الاطباء) : بدان سیب چهران مردم فریب ه...
سیب زار. (اِ مرکب ) بوستان و باغ درخت سیب و جایی که پر از درخت سیب است . (ناظم الاطباء) : دیگر روز هم بار نداد و برنشست و بر جانب سیب زار ...