صیح
نویسه گردانی:
ṢYḤ
صیح . [ ص َ ] (ع اِ) آواز بلند حسب طاقت . (منتهی الارب ). قولهم غضب من غیرصیح و لا نفر؛ یعنی خشمگین شد بخشم میانه ، نه کم و نه بسیار، فالصیح القلیل و النفر الکثیر. و لقیته قبل کل صیح و نفر؛ یعنی پیش از طلوع فجر. فالصیح الصباح و النفر التفرق . (منتهی الارب ). || (مص ) آواز کردن . (منتهی الارب ). بانگ کردن . (تاج المصادر بیهقی ). آواز کردن بمنتهی قوت . (اقرب الموارد).
واژه های همانند
۸۶ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
سیه منصور. [ ی َه ْ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان کندوان بخش ترک شهرستان میانه . دارای 289 تن سکنه . آب آن از چشمه . محصول آنجا غلات ، حب...
سیه کردن . [ ی َه ْ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سیاه کردن . به رنگ تیره درآوردن . || نوشتن . با نوشتن کاغذ را سیاه کردن . سیاه ساختن چیزی : برادر...
سیه زبانی .[ ی َه ْ زَ ] (حامص مرکب ) سیه زبان بودن : خط تیغ در قلمرو رخسار او گذاشت آخر سیه زبانی ما کرد کار خویش .صائب (از آنندراج ).
سیه ستاره . [ ی َه ْ س ِ رَ /رِ ] (ص مرکب ) بدبخت . بداقبال . بدطالع : زآن شیفته ٔ سیه ستاره من شیفته تر هزار باره .نظامی .
سپید و سیه . [ س َ / س ِ دُ ی َه ْ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) مخفف سپید و سیاه و در این بیت نظامی سفیدپوست و سیاه پوست مقصود است : برآمیخته ل...
بادام سیه . [ م ِ ی َه ْ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مخفف بادام سیاه . بادامهائی که بر تابوت مرده اندازند. (غیاث ). رجوع به بادام سیاه شود. ...
خشایه ثیه . [ خ َ ی َ ی َ ] (اِ) شاه را بزبان فارسی قدیم می گفتند ۞ . (از ایران باستان ج 1 ص 46).
سیه روزگار. [ ی َه ْ زِ ] (ص مرکب ) سیاه گلیم . (آنندراج ). بدبخت . سیه روز : بدست تهی میگشایم گره هاز کار سیه روزگاران چو شانه .صائب (از آنندرا...
زال مو سیه . [ ل ِ ی َه ْ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بمعنی زال مستحاضه است که کنایه از دنیا باشد. (برهان قاطع) (آنندراج ). || کنایه از فلک ...
خشت سیه پر. [ خ ِ ت ِ ی َه ْ پ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مقصود تیر و خشتی است که پر آن سیاه است : بدست اندر یکی خشت سیه پربسی بدخواه را...