طالب بن عبدا

طالب بن عبدا. [ ل ِ بِب ْ ن ِ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ازدی گوید: حدیث او قابل اعتماد نیست آنگاه سلسله ٔ حدیث او را از طریق ابوکریب بدین سان روایت کرده است : موسی بن طالب بن عبداﷲ ما را خبر داد (وی گفت ) پدرم از عطا و او از میسرة واو درباره ٔ علی رضی اﷲ عنه روایت کرد که وی بمسکنی فرود آمد و نبیذ خواست و در کوزه ای نبیذ بیاشامید، واصحاب خود را نیز سقایت کرد. آنگاه مردی را که مست کرده بود فروگرفت تا حد بزند. آن مرد گفت : ای امیرالمؤمنین مرا بر شرابی که خود نوشانیده ای میزنی ؟ گفت :ترا بر شراب حد نمیزنم بلکه بخاطر آنکه مست شده ای ترا شایسته ٔ حد زدن میدانم . مؤلف گوید: این گفتار باطل است و از نوع تکلیف مالایطاق میباشد - انتهی . و این روایت لازم نیست چه همین حدیث را ابوجعفر طحاوی در کتاب اشربه از طریق دیگری درباره ٔ عمربن خطاب (رض ) روایت کرده است . و بخط حسینی دیدم که ازدی گفته است طالب بن عبداﷲ مجهول است . (لسان المیزان ج 3 ص 205).