طاوس رنگ . [ وو رَ ] (ص مرکب ) هر رنگ که به طلائی زند. به رنگ طاوس . مطوّس
: ز پستان آن گاوطاوس رنگ
برافراختی چون دلاور پلنک .
فردوسی .
نشستنگه رود و می ساختند
ز بیگانه خرگه بپرداختند
بدیبا زمین کرده طاوس رنگ
ز دینار و دیبا چو پشت پلنگ .
فردوسی .
ز دیبا در و دشت طاوس رنگ
دم نای هر جای و آواز چنگ .
اسدی .
پس و پیش ترکان طاوس رنگ
چپ و راست شیران پولادچنگ .
نظامی .