طاهر
نویسه گردانی:
ṬAHR
طاهر. [ هَِ ] (اِخ ) ابن عبدالرشید البخاری . او راست : کتابی بنام خلاصة الفتاوی . زیلعی محدث ، احادیث کتاب مزبور را تخریج کرده است . وفات طاهر در سال 542 هَ . ق . بود. او حنفی مذهب ، و لقبش افتخارالدین است ، و جز کتاب خلاصة الفتاوی در دو مجلد در فقه حنفی کتب دیگری نیز در فقه حنفیه تألیف کرده . از آن جمله است : نصاب الفقیه ، خزانة الفتاوی ، خزانة الواقعات ، واقعات فی الفروع . ولادت وی به سال 482 هَ . ق . و از بزرگان فقهاء حنفیه بخارا بود. رجوع به الاعلام زرکلی ج 2 ص 423 شود.
واژه های همانند
۱۸۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۵ ثانیه
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر (ابومنصور)، فقیه شافعی ، متکلم اشعری و ریاضی‌دان می‌باشد. فهرست مندرجات ۱ - شرح حال و آثار بغدادی ۱.۱ - محل و سال تولد ۱.۲ -...