طاهر
نویسه گردانی:
ṬAHR
طاهر. [ هَِ ] (اِخ ) ابن مسعود. (الشیخ ) ابوالصفا، وی در جامع زیتونة بشهر تونس علوم فراگرفت ، و در پایان روزگار ائمه ٔ بکریین تولیت خلافت امامت یافت در سال 1221 هَ . ق . پس از تکمیل تحصیلات پیوسته ملازم تدریس و امامت و خطبه بود،تا به سال 1234 به مرض طاعون درگذشت . او راست : کتابی به نام «المواهب الصمدیة لکشف لثام السمرقندیه » که در فن بلاغت نوشته . این کتاب به سال 1898 م . در تونس به طبع رسیده است . و در پایان آن ترجمه ٔ احوال مؤلف نیز ضمیمه شده است . (معجم المطبوعات ج 2 ص 1224).
واژه های همانند
۱۸۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۲ ثانیه
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر (ابومنصور)، فقیه شافعی ، متکلم اشعری و ریاضی‌دان می‌باشد. فهرست مندرجات ۱ - شرح حال و آثار بغدادی ۱.۱ - محل و سال تولد ۱.۲ -...