طاهر وقایعنگار. [ هَِ رِ وَ ی ِ ن ِ ] (اِخ ) وقایعنگار قمی . معروف به میرزا محمدطاهر وقایعنگار سلاطین صفویه در اواخر عصر شاه عباس و اوایل عصر شاه سلیمان که وی را سیدعبداﷲبن محمد آل ابوشبانه ٔ بحرانی در قصیده ٔ مفصلی مدح کرده است و این قصیده درسلافةالعصر آمده و در آن شاعر اشاره کرده که وی وقایعنگار بوده است چنانکه از این دو شعر مفهوم میشود:
تدیر علینا من کؤس حدیثها
عتیق سلاف راح یسنده الثغر
کما اسندت فی العلم و الحلم و التقی
احادیث من اﷲ ثم له الشکر.
(از الذریعه ج 4 ص 37).
رجوع به الذریعه ج
4 ص
89 و
219 و ج
3 ص
453 و ج
5 174 و
85 شود.