ظلف
نویسه گردانی:
ẒLF
ظلف . [ ظَ ] (ع مص ) ظلف القوم ؛ پیروی کردآنها را. || ظلف الشاة؛ بر سُم زد گوسفندرا. || ظلف اثره ؛ پوشیده و ناپدید کرد اثر پای را تا راه بدو نبرند، یا در زمین درشت رفت تا اثر نماند. || ظلفت الارض ؛ درشت گردید. || ظلف عنه ؛ بازایستاد از آن . || بازایستادن تن از چیزی . (تاج المصادر بیهقی ). ظلف نفسه عنه ؛ بازداشت نفس را از آنکه کند یا بیارد آن را، یا بازداشت آن را از وی . || زهد ورزیدن .
واژه های همانند
۳۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
ظلف . [ ظِ ] (ع اِ) سُم شکافته مانند سُم گاو و گوسفند و بز و جز آن . ژنگله . زنگله ٔ گاو و گوسفند و آهو و امثال آن . کفشک . (التفهیم ). ج ، ظُلوف...
ظلف . [ ظِ ل َ ] (ع اِ) ج ِ ظَلِفة.
ظلف . [ ظَ ل ِ ] (ع ص ) جای بلند از آب و گل و لای .
ظلف . [ ظَ ل َ ] (ع اِ) همه . جملگی . تمام . کامل . || (ص ) مکان ظلف ؛ جای بلند از آب و گل و لای .
ظلف . [ ظَ ل ِ ] (ع ص ) ظلف النفس ؛ عزیز در نفس خویش . پارسا. زاهد.
ظلف . [ ظَ ل َ / ظَ ] (ع ص ) ناچیز. || مباح . روا. || هدر. مفت . باطل . رایگان : ذهب دَمه ظلفاً؛ أی هدراً؛ یعنی رایگان رفت خون او. || (...
ظلف . [ ظُ ل ُ / ظُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ ظلیف .
ظلف . [ظُل ْ ل َ ] (ع ص ) ظلوف ٌ ظُلَّف ؛ سُمهای درشت و سخت .
ذات ظلف . [ ت ُ ظِ ] رجوع به ذوات الاظلاف شود.
ظلف التیس . [ ظِ فُت ْ ت َ ] (ع اِ مرکب ) سُم تکه .طبیعتش به ظلف المعز نزدیک تر است . چون بسوزانند و سحق کنند و با عسل بسرشند و به آب بیاشامن...