عارف ایگی

عارف ایگی . [ رِ ف ِ ] (اِخ ) سراج حسن بن غیاث الدین علی معروف به حکیم عارف . پدر وی از کلانتران قصبه ٔ ایگ (ایجه ) بود. در ریحانة الادب آرد: در زمان اکبر شاه هندی به هندوستان رفت و در عظیم آباد ساکن گشت . وی به سال 976 هَ . ق . متولد شد. وفاتش به سال 1035 در بنگاله اتفاق افتاد. دیوان اشعارش حاوی 2000 بیت شعر است . و او راست : مثنوی اندرزنامه حاوی 2300 بیت و از جمله اشعار اوست :
این عمر که از نیمه ٔ هشتاد گذشت
یادش چه کنی که شاد و ناشاد گذشت .
(الذریعه ج 9 ص 666) (ریحانة الادب ج 3 ص 47).