عبی
نویسه گردانی:
ʽBY
عبی . [ ع َ بی ی ] (ع اِ) نصیب . (اقرب الموارد). بخش و بهره . (منتهی الارب ) (آنندراج ). یقال عبیک من الجزور؛ ای نصیبک . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
واژه های همانند
۲۲۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۹ ثانیه
ابن ابی دینار. [ اِ ن ُ اَ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن قاسم رعینی قیروانی . از علما و مورخین مغرب در قرن یازدهم هجری بوده . او راست : کتاب المون...
ابن ابی خزامه . [ اِ ن ُ اَ خ ُ م َ ] (اِخ ) یا ابوخزامةبن خزیمه . شیخ زهریست . (منتهی الارب ).
ابن ابی خیثمه . [ اِ ن ُ اَ خ َ ث َ م َ ] (اِخ ) ابوبکر احمدبن زهیربن حرب . فقیه و محدث و اخباری . متوفی به سال 279 هَ .ق . از اوست : کتاب ال...
ابن ابی جمهور. [ اِ ن ُ اَ ج ُ ] (اِخ ) محمدبن زین الدین علی بن ابراهیم احسائی . از علمای شیعه در قرن نهم هجری . مولد او شهر احسا. او علوم م...
ابن ابی الوفا. [ اِ ن ُ اَ بِل ْ وَ ] (اِخ ) شرف الدین ابوالطیب احمدبن محمدبن ابی الوفاء موصلی ، شاعر. در خدمت بدرالدین لؤلؤ صاحب موصل میزی...
ابن ابی السنه . [ اِ ن ُ اَ بِس ْ س ُن ْ ن َ ] (اِخ ) ابوسعید ابراهیم . از مشاهیر شعرای عرب . او از پیوستگان بنی امیه است و تا زمان هارون حیات...
ابن ابی الشوک . [ اِ ن ُ اَ بِش ْ ش َ ] (اِخ ) ابوالفارس سرخاب بن بدر. از امرای طغرل بک و برکیارق بن ملکشاه سلجوقی ، از نژاد کرد. در شهرزور و ا...
ابن ابی الصقر. [ اِ ن ُ اَ بِص ْ ص َ ] (اِخ ) ابوالحسن محمدبن علی بن الحسن بن عمر واسطی . فقیه شافعی . شاگرد ابواسحاق شیرازی در فقه . لکن به ...
ابن ابی العقب . [ اِن ُ اَ بِل ْ ع َ ق ِ ] (اِخ ) یحیی بن عبداﷲ. بگفته ٔ اغانی وجودی موهوم است و با وجود این نامش همه جا مشهورو اخبار ملاحم ...
ابن ابی البغل . [ اِ ن ُ اَ بِل ْ ب َ ] (اِخ ) محمدبن یحیی ، مکنی به ابوالحسین اصفهانی . وزیر مقتدر. مترسلی بلیغ و شاعری نیکوقریحه . دیوان رسا...