عرق الحلاوة

عرق الحلاوة. [ ع ِ قُل ْ ح َ وَ ] (ع اِ مرکب ) گیاهی است از تیره ٔ میخکها که ارتفاعش بین 40 تا 80 سانتیمتر است . ساقه اش راست و برگهایش بزرگ و متقابل و دارای رنگ سبز زیبا است . گلهایش بزرگ و معطر و معمولا" گلی رنگ (گاهی سفید) و شامل پنج کاسبرگ بهم پیوسته و پنج گلبرگ جدا و ده پرچم است . میوه اش کپسول است و دانه هایش قرمز رنگند. این گیاه در اماکن مرطوب و گودالها و اراضی نمناک میروید و قسمت مورد استفاده اش برگ و ریشه است . برگ وساقه ٔ آن دارای لعاب مخصوصی است که در آب کف میکند،لذا آن را «صابونی » مینامند. ریشه و ساقه ٔ زیرزمینی این گیاه را در تداوی بعنوان معرق و مدر و تصیفه کننده ٔ خون استعمال میکنند. در روماتیسم های مزمن نیز سابقا" آن را بکار میبردند. ریشه ٔ آن دارای یک ساپوتین و صمغ و مقداری رزین است . غاسول . صابونی . صابونیة.(فرهنگ فارسی معین ). عجما. و رجوع به صابونی شود.