عشق عقلی
نویسه گردانی:
ʽŠQ ʽQLY
عشق عقلی . [ ع ِ ق ِ ع َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) (اصطلاح فلسفه ) عشقی است که مبداء آن توجه به ذات حق تعالی باشد و مخصوص مقربان درگاه اوست . (فرهنگ علوم عقلی ).
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.