عشوه گری . [ ع ِش ْ وَ
/ وِ گ َ ] (حامص مرکب ) عمل و حالت عشوه گر. عشوه سازی . عشوه کاری . (فرهنگ فارسی معین ). دلفریبی و شوخ چشمی . (ناظم الاطباء)
: یک زبان داری و صد عشوه گری
من و صدجان ز پی عشوه خری .
خاقانی .
-
عشوه گری کردن ؛ عشوه سازی کردن
: عشوه گری میکند لعل تو و طرفه آنک
عقل چو خاقانئی عشوه خری میکند.
خاقانی .