عطار
نویسه گردانی:
ʽṬAR
عطار. [ ع َطْ طا ] (اِخ )احمدبن محمدبن علی حسنی بغدادی عطار. از فقیهان امامیه ٔ بغداد بود سپس به نجف اشرف منتقل شد و به سال 1215 هَ . ق . درگذشت . او راست : التحقیق ، در اصول فقه ،در دو مجلد. ریاض الجنان فی اعمال شهر رمضان . دیوان شعر، در مدح ائمه . الرائق که برگزیده ای است از اشعار عرب . (از الاعلام زرکلی به نقل از أحسن الودیعة).
واژه های همانند
۴۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۷ ثانیه
اتار.[ اَت ْ تا ] (اِ) رشته ٔ کمند. رجوع به اَتَر شود.
اتآر. [ اِت ْ ] (ع مص ) اِتآر بصر؛ تیز نگریستن . (تاج المصادر بیهقی ). || در پی کسی نگران ماندن . || زدن کسی را بچوب دستی و عصا.