عقده ٔ گردون . [ ع ُ دَ
/ دِ ی ِ گ َ ] (اِخ ) کنایه از رأس و ذنب ، و هر دو را عقدتین گویند و این اصطلاح اهل تنجیم است . (آنندراج ). و رجوع به عقدة و عقده و عقدتین شود
: عقد ابروی قضا از پی تسکین شغب
گشته با عقده ٔ گردون به سیاست انباز.
اوحدالدین انوری (از آنندراج ).