عقیق رنگ

عقیق رنگ . [ ع َ رَ ](ص مرکب ) آنچه برنگ عقیق بود. سرخ رنگ :
ز بس که زان دو سپاه بزرگ کافر کشت
عقیق رنگ شد اندر دیار هند گیاه .

فرخی .

عقیق رنگ ۞ شده ست این زمین ز بس کز خون
به روی دشت و بیابان فروشده ست آغار.

عنصری .

وان نقاب ۞ عقیق رنگ ترا
کرد خوش خوش به زر ناب خضاب .

ناصرخسرو.

ابراز شعاع خنجر تو شد عقیق رنگ
کوه از نهیب گرز گران تو یافت کوس .

شهاب الدین محمدبن همام (از لباب ).

چو بخنده بازیابم اثر دهان تنگش
صدف گهر نماید شکر عقیق رنگش .

خاقانی .