علاء الخلیلی

علاء الخلیلی . [ ع َ ئُل ْ خ َ ] (اِخ ) شیخ شمس الدین محمدبن ایوب زرعی خلیلی ، ملقب به علاء. در هفتم صفر سال 691 هَ . ق . متولد شد. وی استادی مسلم و معاصر شهیداول بود. و ظاهراً با یکدیگر معاشر بوده اند و یا درتصنیفات ِ هم دقت کامل میکردند. علوم عربیت را نزد مجد تونسی و ابن ابی الفتح بعلی ، و فقه را نزد صفی هندی آموخت . و در ماه رجب سال 751 درگذشت . از اوست : زادالمعاد، مفتاح دارالسعادة، الرسالة الحلبیة فی الطریقة الحمدیة، تفسیر الفاتحة، تفسیر اسماء القرآن ، معانی الادوات و الحروف ، بدائع الفوائد در دو مجلد که بیشتر مطالب آن در نحو است . (از روضات الجنات ص 744).