علم الهدی قیصر

علم الهدی قیصر. [ ع َ ل َ مُل ْ هَُ دا ق َ ص َ ] (اِخ ) محمدبن حاج میرزا معصوم رضوی ، مشهور به سیدقیصر. از فقهای بزرگ خراسان و از شاگردان صاحب ریاض و بحرالعلوم و بهبهانی و شیخ جعفر کاشف الغطاء است . وفات وی درسال 1255 هَ . ق . در ارض اقدس بود، و به روایتی در قم درگذشته و جنازه اش را به خراسان نقل داده اند. و مابین دو مسجد بالا سر و پشت سر امام رضا (ع ). مدفون است . او راست : 1- اعلام الوری ، در فقه ، از اول طهارت تا تیمم . 2- حاشیه ٔ معالم الاصول . 3- کتاب رجال . 4- مصابیح الفقه ، از اول طهارت تا آخر دیات . (از ریحانة الادب ج 2 ص 270 از هدیة الاحباب ص 156 و کنی و القاب قمی ج 2 ص 306 و أحسن الودیعة ج 1 ص 15 و ذریعة ج 2 ص 242).