علوی
نویسه گردانی:
ʽLWY
علوی . [ ع َ ل َ ] (اِخ ) علی بن حسن (یا حسین )، مکنی به ابوالقاسم . از منجمان و ریاضی دانان مشهور قرن چهارم هجری بود. رجوع به ابن أعلم در همین لغت نامه و نیز به ریحانة الادب ج 5 ص 252 و قاموس الاعلام ج 1 ص 603 ونامه ٔ دانشوران ج 2 ص 612 و أخبارالعلما ص 157 شود.
واژه های همانند
۱۷۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۳ ثانیه
آلوی چینی . [ ی ِ چی ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام درختی است که میوه ٔ آن را تولی و تیره تُلی و چاکشو، و برود نیز گویند.
آلوی دشتی . [ ی ِ دَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زعرور.
آلوی سفید. [ ی ِ س َ / س ِ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شاهلوک . شاهلوج . آلوزرد.
آلوی سیاه . [ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به آلوسیاه شود.
آلوی کشته . [ ی ِ ک ِ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آلوی خشک کرده .
آلوی کوهی . [ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به آلوکوهی شود.
آلوی گیلی . [ ی ِ گی ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گوچه .
آلوی بخارا. [ ی ِ ب ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آلوی بخارایی . آلوبخارا.
آلوی ابوعلی . [ ی ِ اَ ع َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آلبالو. قراصیا.
آلوی خراسانی . [ ی ِ خ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آلوبخارا.