علی آرزو

علی آرزو. [ ع َ ی ِ رِ ] (اِخ ) ابن حسام الدین گوالیری اکبرآبادی (علی خان ... یا علی شاه ...)، لقب او حسام الدین بود، و نسب او از جانب پدر به علامه کمال الدین دهلوی و از سوی مادر به شیخ محمد الغوث گوالیری میرسد. تولد او در سال 1101 هَ . ق . در گوالیار هند بود ودر سال 1130 هَ . ق . به دهلی آمد و در محضر بسیاری از بزرگان و امیران حاضر شد. و چون دولت تیموریان به سر آمد وی به فیض آباد رفت . و سپس به لکنهور رفته و در بیست وسوم ربیعالثانی سال 1169 هَ . ق . در آنجا درگذشت . او راست : 1- چراغ هدایت . 2- خیابان ، که شرح گلستان سعدی است . 3- سراج اللغة. 4- العطیة الکبری ، درفن بیان . 5- مجمع النفائس ، در طبقات شعرای فرس . 6- مصطلحات الشعراء الحدیثة. 7- الموهبة العظمی ، در فن معانی . (از مقدمه ٔ فرهنگ چراغ هدایت نوشته ٔ محمد دبیرسیاقی ). و نیز رجوع به آرزو و به کتب ذیل شود: معجم المؤلفین ج 7 ص 59 و ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 327.