علیا. [ ع ُل ْ ] (ع ن تف ) مؤنث أعلی ̍. بلندتر. (از تاج العروس ) (اقرب الموارد) (متن اللغة). || هر جای بلند. (از اقرب الموارد) (متن اللغة). ج ، عُلا
۞ . (تاج العروس )(اقرب الموارد) (متن اللغة). رجوع به أعلی ̍ شود.
-
الید العلیا خیر من الید السفلی ؛ منظور از علیا در اینجا بخش نده و انفاق کننده و یا عفیف است . و مقصود از سفلی سؤال کننده و درخواست کننده است . (از لسان العرب ) (ذیل اقرب الموارد).
-
صفة اﷲ العلیا ؛ منظور شهادت «لا اله الاّ اﷲ» است . (از لسان العرب ) (ذیل اقرب االموارد).
-
علیا مضر ؛ قسمت بالای مضر، که گویند قریش و قیس است . و غیر از آنها را سفلی مضر گویند. (از تاج العروس ) (اقرب الموارد) (متن اللغة).