علی ازدی

علی ازدی . [ ع َ ی ِ اَ ] (اِخ ) ابن ظافربن حسین ازدی مصری مالکی ، ملقّب به جمال الدین و مکنّی به ابوالحسن . فقیه و اصولی و متکلم و مورخ و اخباری و ادیب و سیاستمدار بود و در نظم سخن نیز دست داشت . وی در سال 565 یا 567 هَ . ق . متولد شد و مدتی سمت وزارت الملک الاشرف موسی بن الملک العادل را به عهده داشت . سپس وزارت را فروگذاشت و به مصر بازگشت و در آنجا در سال 613 یا 623 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1 - اخبارالشجعان . 2 - اساس السیاسة. 3 - بدایعالبدایة فیمن قال شعراً علی البدیهة. 4 - الدول المنقطعة، در حدود 4 مجلد. 5 - غرائب التنبیهات . و نیز او را اشعاری است . (از معجم المؤلفین ج 7 ص 113). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : سیرالنبلاء ذهبی ج 13 ص 131. الوافی صفدی ج 12 ص 77. فهرس المؤلفین . معجم الادباء ج 13 ص 264. فوات الوفیات ابن شاکر ج 2 ص 51. کشف الظنون ص 74 و سایر صفحات . ایضاح المکنون ج 1 ص 42 و ج 2 ص 562. فهرس الخدیویة ج 4 ص 210. فهرس المخطوطات المصوره ٔ سید ج 2 ص 63. هدیةالعارفین ج 1 ص 706. و نیز رجوع به ابن ظافر ازدی شود.