علی بسکری

علی بسکری . [ ع َ ی ِ ب َ ک َ] (اِخ ) ابن جُبارةبن محمدبن عقیل بن سواده ٔ هذلی بسکری ، مکنّی به ابوالقاسم . وی حافظ و ضابط و از مردم «بسکرةالنخیل » بود که شهری است به مغرب . صاحب تاج العروس بنقل از تاریخ الذهبی و ابن عساکر گوید که نام صحیح وی «یوسف بن علی بن جبارة» است . و او را از ذریه ٔ ابوذؤیب هذلی دانسته اند. در تاریخ ذهبی آمده است که وی از کسانی بود که در طلب قراآت در جهان به سیاحت پرداخته اند و او در این گردش خود با سیصد و پنجاه قاری و شیخ ملاقات کرده است و کتاب «الکامل فی المشهورةو الشواذ» را تألیف کرد. وفات او درحدود سال 406 هَ . ق . بوده است . (از تاج العروس ) (از منتهی الارب ).