علی بیری

علی بیری . [ ع َ ی ِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن یوسف بیری حلبی ، ملقّب به علاءالدین . ادیب و نویسنده بود و در سال 743 هَ . ق . متولد شد و عهده دار نوشته های سری «یلبغا ناصری » نایب حلب گشت ، وچون الملک الظاهر بر یلبغا خشم گرفت و او را به قتل رساند، این علی بن عبداﷲ را نیز به قاهره برد و در سال 794 هَ . ق . به کشتن وی دستور داد. بیری نوشته های نظم و نثر خود را در کتابی بنام «تلوین الحریری من تکوین البیری » جمعآوری کرده است . (از الاعلام زرکلی بنقل از الاعلام النبلاء ج 5 ص 112. الدررالکامنة ج 3 ص 75).