علی جلدکی

علی جلدکی . [ ع َ ی ِ ج ِ دَ ] (اِخ ) ابن محمدبن ایدمر جلدکی ، ملقّب به عزالدین . شیمیدان و مقیم دمشق بود و نام او در نسخه های کتابهایی که نوشته است به صور مختلف ضبط شده است ، از جمله ٔ آنها «ایدمربن علی »و «علی بن ایدمر» و «ایدمربن عبداﷲ» و «علی بن ایدمربن علی » می باشد. جلدکی بسال 762 هَ . ق . درگذشت . سال وفات او را 743 نیز نوشته اند. نسبت او به «جلدک » از قرای خراسان است . اوراست : 1 - البدرالمنیر فی معرفة اسرارالاکسیر، که آن را در دمشق تألیف کرده است . 2 -البرهان فی اسرار علم المیزان (یا المصباح ...). 3 - الجوهر المنظوم و الدر المنثور فی شرح دیوان الشذور.4 - درةالغواص فی معرفةالخواص . 5 - سرالحکمة فی شرح کتاب الرحمة. 6 - کنزالاختصاص فی معرفة الخواص . 7 - لوامع الافکار المضیة. 8 - المصباح فی علم المفتاح . 9- نتائج الفکر فی احوال الحجر، که آن را در قاهره تألیف کرده است . 10 - نهایةالطلب فی شرح المکتسب فی زراعةالذهب . (از الاعلام زرکلی بنقل از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 230 و 241 و سایر صفحات . دائرةالمعارف الاسلامیةج 7 ص 75. الفهرس التمهیدی ص 511. الذریعة ج 1 ص 355 و ج 3 ص 69. هدیةالعارفین ج 1 ص 723). (از معجم المؤلفین بنقل از ایضاح المکنون ج 2 ص 10. فهرس الخدیویة ج 5 ص 377. المکتبةالبلدیة. فهرس الکیمیاء و الطبیعة شماره 13).