علی حریری

علی حریری . [ ع َ ی ِ ح َ ] (اِخ ) ابن حسین بن منصور حریری ، مکنّی به ابوالحسن . وی متصوف و شیخ فقرای حریریة بود. اصل او حورانی و از قبیله ٔ بنی الزمان است . مادرش دمشقی بود و خود نیز در دمشق بزرگ شد. و با اینکه به زندقه و ارتکاب محرمات تجاهر می کرد، ادعای تصوف نیز داشت . و الملک الصالح چون این بشنید او را احضار کرد ولی وی فرار برگزید. و پس از دستگیری درسال 654 هَ . ق . در زندان درگذشت . و نجم بن اسرائیل قصیده ای نیکو در مرثیه ٔ او سرود. (از اعلام زرکلی بنقل از فوات الوفیات ج 2 ص 42. النجوم الزاهرة ج 6 ص 359).