علی حناوی زاده

علی حناوی زاده . [ ع َ ی ِ ح ِن ْ نا دَ/ دِ ] (اِخ ) ابن محمد حناوی زاده ، ملقّب به علاءالدین . نام او در کشف الظنون به صورت «علی بن امراﷲ حنائی »و در هدیةالعارفین «علی جلی بن امراﷲبن عبدالقادر حمیدی رومی ، مشهور به ابن حنائی » آمده است . وی در سال 916 یا 918 هَ . ق . در اسپارسة از استان حمید متولد شد و عهده دار امر قضاء در لشکر آناطولی بود و در سال 979 هَ . ق . در ادرنة درگذشت . او راست : 1 - الاسعاف فی احکام الاوقاف . 2 - حاشیه بر انوارالتنزیل بیضاوی ،در تفسیر. 3 - حاشیه بر الدرر و الغرر خسرو. 4 - حاشیه بر شرح کافیه ٔ جامی ، در نحو. 5- حاشیه بر کتاب الکراهیة و الهدایة. (از معجم المؤلفین بنقل از العقدالمنظوم ابن لالی بالی ج 2 ص 375. و کشف الظنون حاجی خلیفه ص 21 و سایر صفحات . هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 748).