علی سهروردی

علی سهروردی . [ ع َ ی ِ س ُ رَ وَ ] (اِخ ) ابن مسلم بن محمدبن علی سلمی دمشقی شافعی خلوتی . مشهور به ابن سهروردی و ملقب به جمال الاسلام و مکنی به ابوالحسن . وی فقیه و اصولی و مفسر و عالم به فرایض وریاضی دان بود و در نزد غزالی تلمذ کرد و در ذی قعده ٔسال 533 هَ . ق . در دمشق درگذشت . او را تصنیفاتی درفقه و تفسیر است . (از معجم المؤلفین ج 7 ص 241). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است :طبقات الشافعیه ٔ اسنوی ص 19. سیرالنبلاء ذهبی ج 12 ص 152. الوافی صفدی ج 12 ص 203. طبقات الشافعیه ٔ سبکی ج 4 ص 283. طبقات المفسرین سیوطی ص 26. مرآةالجنان یافعی ج 3 ص 261. الدارس نعیمی ج 1 ص 180. شذرات الذهب ابن عماد ج 4 ص 102. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 18.