علی شابشتی

علی شابشتی . [ ع َ ی ِ ب ُ ] (اِخ ) ابن محمد شابشتی . مکنی به ابوالحسن . وی ادیب و نویسنده بود و عزیز عبیدی صاحب مصر او را عهده دار کتابخانه ٔ خویش کرد و وی را به ندیمی برگزید. او در سال 388 یا 390 هَ . ق . در مصر درگذشت . او راست : 1- التوقیف و التخویف . 2- الدیارات . 3- مراتب الفقهاء. 4- مکاتبات ومراسلات . 5- الیسر بعدالعسر. (از معجم المؤلفین ج 7ص 202). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : الوافی صفدی ج 12 ص 199. فهرس المؤلفین بالظاهریة. وفیات الاعیان ابن خلکان ج 1 ص 426. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 462 و ... ایضاح المکنون بغدادی ج 2ص 351. مقدمه ٔ کتاب الدیارات شابشتی نوشته ٔ کورکیس عواد. فهرس المخطوطات المصوره ٔ سید ج 2 ص 64. هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 684. الاعلام زرکلی ج 5 ص 143.