علی صعیدی

علی صعیدی . [ ع َ ی ِ ص َ ] (اِخ ) ابن حمید صعیدی . مکنی به ابوالحسن و مشهور به ابن صباغ یا ابن حمزه . ازعرفای بزرگ اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هَ . ق .بود. پدر او شغل صباغی داشت و با وجود اصرار پدر دراینکه شغل او را دنبال کند، وی راه سیر و سلوک را پیش گرفت . صعیدی با الناصرالدین اﷲ عباسی معاصر بود ودر روزگار آل ایوب در مصر بسر میبرد و با شیخ عبدالکریم فتاوی صحبت داشت . و سرانجام بسال 612 هَ . ق . در صعید مصر در گذشت . (از نامه ٔ دانشوران ج 3 ص 44).