علی صیرفی

علی صیرفی . [ ع َ ی ِ ص َ رَ ] (اِخ ) ابن عثمان بن عمربن صالح دمشقی شافعی . مشهور به ابن صیرفی و مکنی به ابوالحسن و ملقب به علاءالدین . فقیه و اصولی و محدث و خطیب قرن نهم هَ . ق . بود. وی در سال 773 یا 778 هَ . ق . در دمشق متولد شد و پس از مدتی تحصیل به قاهره رفت و سپس به دمشق بازگشت و در جامع بنی امیه به تدریس پرداخت و نیز در شامیه ٔ برانیه و در دارالحدیث اشرفیه تدریس کرد. و در یازدهم رمضان سال 844 هَ . ق . درگذشت و در مقابر صوفیان دفن گردید. او راست : 1- تهذیب ذهن الفقیه الساری لما وافق مسائل المنهاج من تبویب البخاری . 2- زادالسائرین و نزهةالناظرین فی فقه الصالحین ، در 4 مجلد. 3- کتاب خطب . 4- نتائج الفکر فی ترتیب مسائل المنهاج علی المختصر، در 4 مجلد. 5- الوصول الی مافی الرافعی من الاصول . (از معجم المؤلفین ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است :فهرس مخطوطات الظاهریة. الضوءاللامع سخاوی ج 5 ص 259. الدارس نعیمی ج 1 ص 43. شذرات الذهب ابن عماد ج 7 ص 252. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 341. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 945. هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 732.