علی طوسی

علی طوسی . [ ع َ ی ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن رضابن محمدبن حمزه ٔ حسینی موسوی طوسی . مکنی به ابوالحسن و مشهور به ابن دفترخوان . ادیب و شاعر بود و در چهارم صفر سال 589 هَ . ق . در حماة متولد شد و سپس به اربل در بغداد سفر کرد و در چهارم ربیعالاَّخر سال 655 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1- الطلایع. 2- کتاب شاهنار، که سوءالات و جوابهایی است به نظم بین دو حکم الهی و طبیعی . 3- مبارز الاقران فی تخمیس المعلقات ، در مدح اهل بیت . 4- المجلی . 5- ناصرالحق . (از معجم المؤلفین از الوافی صفدی ج 12 ص 165 والنجوم الزاهره ٔ ابن تغری بردی ج 7 ص 57 و اعیان الشیعه ٔ عاملی ج 42 ص 26).