علی عبدی

علی عبدی . [ ع َ ی ِ ع َ ] (اِخ ) ابن نصربن عقیل بن احمدبن علی بغدادی همام عبدی . مکنی به ابوالحسن . وی شاعر بود و به دمشق نزد الملک العادل رفت و مدتی «امجد» حاکم بعلبک را مدح کرد و در شعبان سال 569 هَ . ق . در دمشق درگذشت . او را دیوان شعری است . (از معجم المؤلفین از البدایه ٔ ابن کثیر ج 13 ص 24 و ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 539 و هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 703 و الاعلام زرکلی ج 5 ص 181).