علی عذری

علی عذری . [ ع َ ی ِ ع ُ ] (اِخ ) ابن عثمان بن محمدبن احمدبن حسن عذری بغدادی . مشهور به ابن قاصح و مکنی به ابوالبقاء (716 - 801 هَ . ق .). قاری و منجم قرن هشتم هَ . ق . بود. او راست : 1- تحفةالانام فی الوقف علی الهمز لحمزة و هشام . 2- درةالافکار فی معرفةاوقات اللیل و النهار. 3- سراج القاری المبتدی و تذکرةالمقری المنتهی . 4- قرةالعین فی الفتح والامالة بین اللفظین . 5- هدایةالمبتدی فی معرفةالاوقات بربعالدائرةالذی علیه المقنطرات . (از معجم المؤلفین از فهرس مخطوطات القرأات بالظاهریة و طبقات القراء ابن جزری ج 1 ص 555 و الضوء اللامع سخاوی ج 5 ص 260 و هدیة العارفین بغدادی ج 1 ص 727 و فهرس المخطوطات المصوره ٔ کونتش ج 3ص 18 و کشف الظنون حاجی خلیفه ص 369 و سایر صفحات ).