علی علوی

علی علوی . [ ع َی ِ ع َ ل َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن علی بن حسین بن زیدبن علی بن حسین بن زیدبن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب علوی علیهم السلام . مکنی به ابوالقاسم و مشهور به ابن الشبیه (معجم الادباء چ مارگلیوث ) و یا شبیه (معجم الادباء چ قاهره ) وی خطاط بود و از دسترنج خود معاش خویش را به دست می آورد و به فقرا نیز کمک میکرد. مولد او در عیداضحای سال 360 هَ . ق . بود و در دهه ٔ اول رجب سال 441 هَ . ق . درگذشت . صاحب معجم الادباء گوید که دیوانی از عروةبن ورد به خط او دیده است . رجوع به معجم الادباء چ قاهره ج 13 ص 271 و چ مارگلیوث ج 5 ص 230 شود.