علی علیاری

علی علیاری . [ ع َ ی ِ ع َ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن محمدبن محب اﷲبن محمدجعفر علیاری قراجه داغی دیزماری تبریزی . وی فقیه و اصولی و محدث و طبیب و ریاضیدان و ستاره شناس و متکلم و ادیب و شاعر بود. در پنجم رمضان سال 1236 هَ . ق . در قریه ٔ سردرود دوفرسخی تبریز متولد و در قریه ٔ علیار از نواحی تبریز اقامت گزید و پس از عزیمت به نجف اشرف برای تحصیل به تبریز وارد گشت و به تدریس و تألیف پرداخت و در روز پنج شنبه چهارم رجب سال 1327 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1- ایضاح الغوامض فی تقسیم الفرائض . 2- بهجةالامال فی شرح زبدةالمقال . 3- تقویم تام که سیصد وشصت و شش ورق است . 4- حاشیه ٔ تشریح الافلاک . 5- حاشیه ٔ روضةالبهیة (شرح لمعه ٔ معروف ). 6- دلائل الاحکام فی شرح شرائع الاسلام . 7- ریاض المقاصد فی شرح قصیدة الشیخ حسن بن راشد فی مدح صاحب الزمان . (از ریحانة الادب ازبهجة الامال ) (از معجم المؤلفین ). و رجوع به مصنفی علم الرجال آقابزرگ ص 328 و الذریعة ج 9 ص 760 شود.